Avui faria anys el José Antonio Labordeta, però això no podrà ser... com cantava a la seva albada. Avui acabem tot un any de cançons al bloc, poc pensàvem la Marta i jo mateix que tancaríem el cercle, però sense voler i dia a dia, hem anat omplint l'ay de cançons que d'una manera o una altra ens han anat acompanyant.
Per tancar el cicle us portem l'albada, una cançó que pot fer el paper de comiat però reivindicant un futur que ha de continuar. Una cançó plena de nostàlgia però també d'esperança i sobretot i tal com diu el seu nom, és una cançó que anuncia que tot comença un altre cop, així que esperem que l bloc continuï per molt temps.
Per tancar el cicle us portem l'albada, una cançó que pot fer el paper de comiat però reivindicant un futur que ha de continuar. Una cançó plena de nostàlgia però també d'esperança i sobretot i tal com diu el seu nom, és una cançó que anuncia que tot comença un altre cop, així que esperem que l bloc continuï per molt temps.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada